الف – شرايط عمومي
ماده 1– اساس قرارداد:
اين بيمه نامه براساس قانون بيمه مصوب ارديبهشت ماه سال 1316 و براساس پيشنهاد كتبي بيمه گذار تنظيم گرديده و هر گونه تغييري در آن به موجب الحاقيه هاي صادره خواهد بود .آن قسمت از پيشنهاد كتبي بيمه گذار كه مورد قبول بيمه گر واقع نگرديده و كتباً به بيمه گذار هم زمان با صدور بيمه نامه اعلام شده جزو تعهدات بيمه گر محسوب نمي گردد .
ماده 2- تعاريف:
بيمه گر: بيمه گر شركت بيمه ايست كه مشخصات آن در اين بيمه نامه قيد گرديده و جبران خسارت احتمالي را طبق شرايط مقرر در اين بيمه نامه به عهده مي گيرد.
بيمه گذار: بيمه گذار شخص حقيقي يا حقوقي مذكور در اين بيمه نامه است كه بيمه را خريداري نموده و متعهد پرداخت حق بيمه آن مي باشد.
ذينفع: هر شخص حقيقي يا حقوقي مذكور در اين بيمه نامه است كه در تمام يا قسمتي از موضوع بيمه نفع داشته باشد.
موضوع بيمه: تأمين مطالبات بيمه گذار/ ذينفع در رابطه با فروش كالاي مذكور در بيمه نامه مي باشد.
فرانشيز: مبلغ و يا درصد معيني از خسارت مي باشد كه تحمل آن به عهده بيمه گذار خواهد بود.
ب) شرايط
ماده 3- اصل حسن نيت:
بيمه گذار مكلف است با رعايت دقت و صداقت در پاسخ به پرسش هاي بيمه گر كليه اطلاعات راجع به موضوع بيمه را در اختيار بيمه گر قرار دهد.
اگر بيمه گذار در پاسخ به پرسش هاي بيمه گر عمداً از اظهار مطلبي خودداري نمايد و يا عمداً بر خلاف واقع اظهاري بنمايد قرارداد بيمه باطل و بلا اثر خواهد بود ولو اين كه مطالب كتمان شده و يا اظهارات خلاف واقع هيچ تأثيري در وقوع حادثه نداشته باشد .در اين صورت نه فقط حق بيمه پرداختي بيمه گذار به وي مسترد نخواهد شد بلكه بيمه گر مي تواند مانده حق بيمه را نيز مطالبه نمايد.
ماده 4- تعهدات بيم هگر:
بيمه گر متعهد است آن قسمت از خساراتي را كه به علت عدم وصول مطالبات بيمه گذار از خريدار متوجه وي شده است جبران نمايد مشروط بر اين كه ناشي از خطرات زير بوده باشد.
ماده 5- حداكثر ميزان تعهد بيمه گر:
حداكثر تعهد بيمه گر از مبلغ مذكور در بيمه نامه تجاوز نخواهد كرد.
ماده 6- زمان تحقق خسارت: