الف – شرایط عمومی
ماده ۱– اساس قرارداد:
این بیمه نامه براساس قانون بیمه مصوب اردیبهشت ماه سال ۱۳۱۶ و براساس پیشنهاد کتبی بیمه گذار تنظیم گردیده و هر گونه تغییری در آن به موجب الحاقیه های صادره خواهد بود .آن قسمت از پیشنهاد کتبی بیمه گذار که مورد قبول بیمه گر واقع نگردیده و کتباً به بیمه گذار هم زمان با صدور بیمه نامه اعلام شده جزو تعهدات بیمه گر محسوب نمی گردد .
ماده ۲- تعاریف:
بیمه گر: بیمه گر شرکت بیمه ایست که مشخصات آن در این بیمه نامه قید گردیده و جبران خسارت احتمالی را طبق شرایط مقرر در این بیمه نامه به عهده می گیرد.
بیمه گذار: بیمه گذار شخص حقیقی یا حقوقی مذکور در این بیمه نامه است که بیمه را خریداری نموده و متعهد پرداخت حق بیمه آن می باشد.
ذینفع: هر شخص حقیقی یا حقوقی مذکور در این بیمه نامه است که در تمام یا قسمتی از موضوع بیمه نفع داشته باشد.
موضوع بیمه: تأمین مطالبات بیمه گذار/ ذینفع در رابطه با فروش کالای مذکور در بیمه نامه می باشد.
فرانشیز: مبلغ و یا درصد معینی از خسارت می باشد که تحمل آن به عهده بیمه گذار خواهد بود.
ب) شرایط
ماده ۳- اصل حسن نیت:
بیمه گذار مکلف است با رعایت دقت و صداقت در پاسخ به پرسش های بیمه گر کلیه اطلاعات راجع به موضوع بیمه را در اختیار بیمه گر قرار دهد.
اگر بیمه گذار در پاسخ به پرسش های بیمه گر عمداً از اظهار مطلبی خودداری نماید و یا عمداً بر خلاف واقع اظهاری بنماید قرارداد بیمه باطل و بلا اثر خواهد بود ولو این که مطالب کتمان شده و یا اظهارات خلاف واقع هیچ تأثیری در وقوع حادثه نداشته باشد .در این صورت نه فقط حق بیمه پرداختی بیمه گذار به وی مسترد نخواهد شد بلکه بیمه گر می تواند مانده حق بیمه را نیز مطالبه نماید.
ماده ۴- تعهدات بیم هگر:
بیمه گر متعهد است آن قسمت از خساراتی را که به علت عدم وصول مطالبات بیمه گذار از خریدار متوجه وی شده است جبران نماید مشروط بر این که ناشی از خطرات زیر بوده باشد.
ماده ۵- حداکثر میزان تعهد بیمه گر:
حداکثر تعهد بیمه گر از مبلغ مذکور در بیمه نامه تجاوز نخواهد کرد.
ماده ۶- زمان تحقق خسارت: