فروش، پیشنهاد و صدور بیمه نامه

عرضه کننده بیمه موظف است کلیه اطلاعات ضروری در مورد پوشش های بیمه ، وظایف و تعهدات بیمه گر و بیمه گذار، میزان حق بیمه و نحوه پرداخت آن، استثنائات و محدودیت های بیمه نامه، تاریخ شروع و انقضای بیمه نامه و نحوه ارایه خدمات بیمه ای و سایر توضیحات لازم را به متقاضی خدمات بیمه به صورتی مناسب (نظیر مکتوب، الکترونیکی و غیره) اعلام نماید .این اطلاعات باید به گونه ای ارایه شود که مقایسه خدمات بیمه ای را از نظر قیمت، مدت و شرایط برای متقاضی خدمات بیمه امکان پذیر سازد .
ماده ۹- فروش اجباری بیمه به هر طریقی ممنوع است .در صورت اثبات فروش اجباری بیمه نامه، شرکت بیمه مکلف است در صورت درخواست بیمه گذار بیمه نامه های صادره را باطل، حق بیمه های دریافتی را عیناً مسترد نماید.
ماده ۱۰ – عرضه کننده بیمه مکلف است قبل از صدور بیمه نامه، فرم پیشنهاد بیمه را که توسط متقاضی خدمات بیمه تکمیل و امضا شده دریافت و یک نسخه را درسوابق خود نگهداری نماید.
ماده ۱۱ – عرضه کننده بیمه باید به نحو مقتضی پیامدهای ناشی از اظهارات خلاف واقع یا کتمان حقیقت از روی عمد را به اطلاع متقاضی خدمات بیمه برساند.
ماده ۱۲ – عرضه کننده بیمه نباید هیچ گونه اطلاعاتی مازاد بر اطلاعاتی که طبق قوانین و مقررات مربوط برای انجام عملیات بیمه گری ضرورت دارد از متقاضی خدمات بیمه درخواست نماید.
ماده ۱۳ – عرضه کننده بیمه موظف است از اطلاعات شخصی متقاضی بیمه و بیمه گذاران محافظت نموده و جز به حکم قانون از افشا و ارایه آن به اشخاص ثالث خودداری نماید.
ماده ۱۴ – مؤسسه بیمه موظف است بیمه نامه و شرایط آن را با حروف خوانا، و عبارات قابل در ک برای عموم بیمه گذاران تهیه نماید .مسؤولیت درج صحیح اطلاعات در بیمه نامه بر عهده بیمه گر است و موارد اجمال، ابهام یا اختلاف در مندرجات بیمه نامه یا سایر مستندات به نفع بیمه گذار یا ذینفع تفسیر می شود.
ماده ۱۵ – عرض ه کننده بیمه موظف است بیمه گذار را متوجه اهمیت مطالعه مفاد قرارداد بیمه یا بیمه نامه جهت حصول اطمینان از تناسب پوشش بیمه با نیاز خود نماید.
ماده ۱۶ – عرضه کننده بیمه موظف است بیمه نامه صادره را مشتمل بر شرایط عمومی و سایر شرایط به بیمه گذار تسلیم نماید .
ماده ۱۷ – مؤسسه بیمه موظف است علاوه بر رعایت ماده سه قانون بیمه، حداقل اطلاعات و موارد زیر را در بیمه نامه های زندگی درج نماید:

• نام محصول بیمه ای بر اساس مصوبه شورای عالی بیمه یا مجوز بیمه مرکزی .
• تعریف عبارات و واژه های بکار رفته در بیمه نامه .
• شرایط، پوشش ها و استثنائات بیمه نامه.

1. مشخصات و اقامتگاه بیمه گر، بیمه گذار، بیمه شده، ذینفع یا ذینفعان و سهم هر یک و پیامد عدم تعیین ذینفع .
2. در صورت وجود شرط مشارکت در منافع، درج آن در بیمه نامه و مشخص کردن شیوه پرداخت آن.
3. زمان صدور بیمه نامه و شروع پوشش، سررسید بیمه نامه و موعدی که در آن سرمایه بیمه و سایر مزایا قابل پرداخت می شود.
4. مشخص کردن مبلغ سرمایه بیمه خطر فوت یا به شرط حیات و سایر مزایای قابل پرداخت و شرایط پرداخت آنها .
5. مدار کلازم برای ایفای تعهدات بیمه گر.
6. حداکثر مهلت زمانی انجام تعهدات بیمه گر .
7. مبلغ اقساط حق بیمه ، دور ههای پرداخت، موعد و مهلت پرداخت، زمان پرداخت آخرین قسط حق بیمه، شرایط معافیت از پرداخت حق بیمه و تصریح پیامدهای عدم پرداخت به موقع اقساط حق بیمه .
8. وجود یا عدم وجود شرط مشارکت در منافع و شیوه پرداخت آن .
9. ضوابط اعطای وام و نرخ سود آن.
10. هرگونه شرایط خاص مانند محدودیت سنی برای بیمه شده یا شرط خودکشی .
11. شرایط تبدیل بیمه نامه به بیمه نامه با سرمایه مخفف، بازخرید، تبدیل و تمدید بیمه نامه.

ماده ۱۸ – مؤسسه بیمه موظف است علاوه بر رعایت ماده سه قانون بیمه، حداقل اطلاعات و موارد زیر را در بیمه نام ههای غیرزندگی درج نماید:

• نام محصول بیمه ای بر اساس مصوبه شورای عالی بیمه یا مجوز بیمه مرکزی.
• تعریف عبارات و واژه های بکار رفته در بیمه نامه .
• شرایط، تعهدات، خطرات تحت پوشش و استثنائات بیمه نامه .
• مشخصات و اقامتگاه بیمه گر، بیمه گذار و هر ذینفع دیگر.
• تاریخ صدور بیمه نامه و ابتدا و انتهای بیمه.
• حداکثر تعهد بیمه گر در هر حادثه و در مدت بیمه.
• مدار کلازم برای ایفای تعهدات بیمه گر .
• سهم بیمه گذار از هر خسارت.
• میزان حق بیمه و نحوه پرداخت آن .
• فهرست و مشخصات اموال، اشخاص، منافع و یا مسؤولی تهای تحت پوشش.
• موقعیت مکانی اموال منقول و غیرمنقول یا منافع تحت پوشش بیمه نامه با ذکر ارزش هر یک یا محدوده جغرافیایی پوشش بیمه نامه .