فروش، پيشنهاد و صدور بيمه نامه

عرضه كننده بيمه موظف است كليه اطلاعات ضروري در مورد پوشش هاي بيمه ، وظايف و تعهدات بيمه گر و بيمه گذار، ميزان حق بيمه و نحوه پرداخت آن، استثنائات و محدوديت هاي بيمه نامه، تاريخ شروع و انقضاي بيمه نامه و نحوه ارايه خدمات بيمه اي و ساير توضيحات لازم را به متقاضي خدمات بيمه به صورتي مناسب (نظير مكتوب، الكترونيكي و غيره) اعلام نمايد .اين اطلاعات بايد به گونه اي ارايه شود كه مقايسه خدمات بيمه اي را از نظر قيمت، مدت و شرايط براي متقاضي خدمات بيمه امكان پذير سازد .
ماده 9- فروش اجباري بيمه به هر طريقي ممنوع است .در صورت اثبات فروش اجباري بيمه نامه، شركت بيمه مكلف است در صورت درخواست بيمه گذار بيمه نامه هاي صادره را باطل، حق بيمه هاي دريافتي را عيناً مسترد نمايد.
ماده 10 – عرضه كننده بيمه مكلف است قبل از صدور بيمه نامه، فرم پيشنهاد بيمه را كه توسط متقاضي خدمات بيمه تكميل و امضا شده دريافت و يك نسخه را درسوابق خود نگهداري نمايد.
ماده 11 – عرضه كننده بيمه بايد به نحو مقتضي پيامدهاي ناشي از اظهارات خلاف واقع يا كتمان حقيقت از روي عمد را به اطلاع متقاضي خدمات بيمه برساند.
ماده 12 – عرضه كننده بيمه نبايد هيچ گونه اطلاعاتي مازاد بر اطلاعاتي كه طبق قوانين و مقررات مربوط براي انجام عمليات بيمه گري ضرورت دارد از متقاضي خدمات بيمه درخواست نمايد.
ماده 13 – عرضه كننده بيمه موظف است از اطلاعات شخصي متقاضي بيمه و بيمه گذاران محافظت نموده و جز به حكم قانون از افشا و ارايه آن به اشخاص ثالث خودداري نمايد.
ماده 14 – مؤسسه بيمه موظف است بيمه نامه و شرايط آن را با حروف خوانا، و عبارات قابل در ك براي عموم بيمه گذاران تهيه نمايد .مسؤوليت درج صحيح اطلاعات در بيمه نامه بر عهده بيمه گر است و موارد اجمال، ابهام يا اختلاف در مندرجات بيمه نامه يا ساير مستندات به نفع بيمه گذار يا ذينفع تفسير مي شود.
ماده 15 – عرض ه كننده بيمه موظف است بيمه گذار را متوجه اهميت مطالعه مفاد قرارداد بيمه يا بيمه نامه جهت حصول اطمينان از تناسب پوشش بيمه با نياز خود نمايد.
ماده 16 – عرضه كننده بيمه موظف است بيمه نامه صادره را مشتمل بر شرايط عمومي و ساير شرايط به بيمه گذار تسليم نمايد .
ماده 17 – مؤسسه بيمه موظف است علاوه بر رعايت ماده سه قانون بيمه، حداقل اطلاعات و موارد زير را در بيمه نامه هاي زندگي درج نمايد:

• نام محصول بيمه اي بر اساس مصوبه شوراي عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي .
• تعريف عبارات و واژه هاي بكار رفته در بيمه نامه .
• شرايط، پوشش ها و استثنائات بيمه نامه.

1. مشخصات و اقامتگاه بيمه گر، بيمه گذار، بيمه شده، ذينفع يا ذينفعان و سهم هر يك و پيامد عدم تعيين ذينفع .
2. در صورت وجود شرط مشاركت در منافع، درج آن در بيمه نامه و مشخص كردن شيوه پرداخت آن.
3. زمان صدور بيمه نامه و شروع پوشش، سررسيد بيمه نامه و موعدي كه در آن سرمايه بيمه و ساير مزايا قابل پرداخت مي شود.
4. مشخص كردن مبلغ سرمايه بيمه خطر فوت يا به شرط حيات و ساير مزاياي قابل پرداخت و شرايط پرداخت آنها .
5. مدار كلازم براي ايفاي تعهدات بيمه گر.
6. حداكثر مهلت زماني انجام تعهدات بيمه گر .
7. مبلغ اقساط حق بيمه ، دور ههاي پرداخت، موعد و مهلت پرداخت، زمان پرداخت آخرين قسط حق بيمه، شرايط معافيت از پرداخت حق بيمه و تصريح پيامدهاي عدم پرداخت به موقع اقساط حق بيمه .
8. وجود يا عدم وجود شرط مشاركت در منافع و شيوه پرداخت آن .
9. ضوابط اعطاي وام و نرخ سود آن.
10. هرگونه شرايط خاص مانند محدوديت سني براي بيمه شده يا شرط خودكشي .
11. شرايط تبديل بيمه نامه به بيمه نامه با سرمايه مخفف، بازخريد، تبديل و تمديد بيمه نامه.

ماده 18 – مؤسسه بيمه موظف است علاوه بر رعايت ماده سه قانون بيمه، حداقل اطلاعات و موارد زير را در بيمه نام ههاي غيرزندگي درج نمايد:

• نام محصول بيمه اي بر اساس مصوبه شوراي عالي بيمه يا مجوز بيمه مركزي.
• تعريف عبارات و واژه هاي بكار رفته در بيمه نامه .
• شرايط، تعهدات، خطرات تحت پوشش و استثنائات بيمه نامه .
• مشخصات و اقامتگاه بيمه گر، بيمه گذار و هر ذينفع ديگر.
• تاريخ صدور بيمه نامه و ابتدا و انتهاي بيمه.
• حداكثر تعهد بيمه گر در هر حادثه و در مدت بيمه.
• مدار كلازم براي ايفاي تعهدات بيمه گر .
• سهم بيمه گذار از هر خسارت.
• ميزان حق بيمه و نحوه پرداخت آن .
• فهرست و مشخصات اموال، اشخاص، منافع و يا مسؤولي تهاي تحت پوشش.
• موقعيت مكاني اموال منقول و غيرمنقول يا منافع تحت پوشش بيمه نامه با ذكر ارزش هر يك يا محدوده جغرافيايي پوشش بيمه نامه .